Η ουρική αρθρίτιδα είναι μια φλεγμονώδης μορφή αρθρίτιδας που οφείλεται στη συσσώρευση ουρικού οξέος στο αίμα και τους ιστούς. Όταν το ουρικό οξύ αυξάνεται πέρα από τα φυσιολογικά όρια, σχηματίζει μικροσκοπικούς κρυστάλλους που εναποτίθενται στις αρθρώσεις, προκαλώντας έντονη φλεγμονή, οξύ πόνο, ερυθρότητα και οίδημα. Η πάθηση αυτή εμφανίζεται συνήθως αιφνίδια, συχνά κατά τη διάρκεια της νύχτας, και επηρεάζει συχνότερα μία μόνο άρθρωση — το μεγάλο δάκτυλο του ποδιού είναι η πιο χαρακτηριστική εντόπιση. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου και χωρίς θεραπεία, η ουρική αρθρίτιδα μπορεί να προσβάλει πολλές αρθρώσεις και να εξελιχθεί σε χρόνια μορφή.
Αίτια Ουρικής Αρθρίτιδας
Η κύρια αιτία της ουρικής αρθρίτιδας είναι η υπερβολική συσσώρευση ουρικού οξέος στο αίμα, κατάσταση γνωστή ως υπερουριχαιμία. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε αυξημένη παραγωγή ουρικού οξέος από τον οργανισμό ή σε μειωμένη αποβολή του από τους νεφρούς. Παράγοντες που συμβάλλουν στην αύξηση του ουρικού οξέος περιλαμβάνουν τη διατροφή πλούσια σε πουρίνες, όπως το κόκκινο κρέας, τα θαλασσινά και το αλκοόλ, ιδιαίτερα η μπύρα. Επίσης, η παχυσαρκία, η υπέρταση, ο διαβήτης και η νεφρική δυσλειτουργία αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου, ενώ ορισμένα φάρμακα, όπως τα διουρητικά, επιδεινώνουν την υπερουριχαιμία. Σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει και κληρονομική προδιάθεση.
Συμπτώματα Ουρικής Αρθρίτιδας
Τα συμπτώματα της ουρικής αρθρίτιδας περιλαμβάνουν οξύ, αιφνίδιο και συχνά ανυπόφορο πόνο σε μία άρθρωση, ο οποίος συνοδεύεται από πρήξιμο, ερυθρότητα, ζέστη και δυσκαμψία. Ο πόνος εμφανίζεται συνήθως ξαφνικά και μπορεί να διαρκέσει από μερικές ημέρες έως μία εβδομάδα. Καθώς η νόσος εξελίσσεται, τα επεισόδια μπορεί να γίνονται πιο συχνά και πιο παρατεταμένα, ενώ μπορεί να εμφανιστούν και τοφώδεις σχηματισμοί — εναποθέσεις ουρικού οξέος κάτω από το δέρμα — καθώς και πέτρες στα νεφρά.
Διάγνωση Ουρικής Αρθρίτιδας
Η διάγνωση γίνεται από τον ιατρό με βάση το ιστορικό και την κλινική εικόνα, αλλά επιβεβαιώνεται με εξετάσεις αίματος που μετρούν τα επίπεδα του ουρικού οξέος και, ιδανικά, με την ανάλυση αρθρικού υγρού, όπου αναζητούνται κρύσταλλοι ουρικού οξέος. Επιπλέον, σε χρόνιες ή προχωρημένες περιπτώσεις μπορεί να γίνει απεικονιστικός έλεγχος με υπερηχογράφημα ή αξονική τομογραφία για την καταγραφή των εναποθέσεων.
Θεραπευτική αντιμετώπιση Ουρικής Αρθρίτιδας
Η θεραπεία διακρίνεται σε δύο στάδια: τη διαχείριση της οξείας κρίσης και την πρόληψη μελλοντικών υποτροπών. Κατά τη διάρκεια μιας κρίσης, χορηγούνται μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, κολχικίνη ή κορτικοστεροειδή για την ταχεία ανακούφιση από τον πόνο και τη φλεγμονή. Μεταξύ των κρίσεων, εφόσον τα επίπεδα ουρικού οξέος είναι αυξημένα ή υπάρχουν επαναλαμβανόμενα επεισόδια, χορηγούνται φάρμακα όπως η αλλοπουρινόλη ή η φεμπουξοστάτη για να μειωθεί η παραγωγή ουρικού οξέος ή φάρμακα που βοηθούν στην αποβολή του από τα νεφρά. Η μακροχρόνια αντιμετώπιση περιλαμβάνει επίσης διατροφικές αλλαγές, περιορισμό αλκοόλ, επαρκή ενυδάτωση, απώλεια βάρους και έλεγχο συνοδών παραγόντων κινδύνου όπως η υπέρταση και ο διαβήτης.
Πρόγνωση Ουρικής Αρθρίτιδας
Η ουρική αρθρίτιδα είναι μια απολύτως διαχειρίσιμη πάθηση όταν διαγνωστεί έγκαιρα και αντιμετωπιστεί σωστά. Με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και τροποποίηση του τρόπου ζωής, οι ασθενείς μπορούν να αποφύγουν τις επώδυνες εξάρσεις, να μειώσουν τον κίνδυνο βλάβης των αρθρώσεων και να διατηρήσουν υψηλή ποιότητα ζωής.
Αν έχετε πόνο ή πρήξιμο σε μία άρθρωση, ιδιαίτερα αν πρόκειται για το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού, απευθυνθείτε σε ρευματολόγο για σωστή διάγνωση και θεραπευτική καθοδήγηση.
Dr Κωνσταντίνος Τέμπος MDΡευματολόγος - Παιδορευματολόγος
Ολιστικός Ιατρός
- Category
- Νοσήματα
