Η Ροδόχρους Ακμή (Rosacea) είναι μια χρόνια, φλεγμονώδης δερματοπάθεια του προσώπου που χαρακτηρίζεται από ερύθημα, ευρυαγγείες, βλατίδες και φλύκταινες. Παρά τη δερματολογική φύση της, η ροδόχρους ακμή μπορεί να εμφανίζει αλληλεπικαλυπτόμενες εκδηλώσεις με αυτοάνοσα ή ρευματολογικά νοσήματα, και γι’ αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για τη ρευματολογική παρακολούθηση.
Αίτια Ροδόχρους Ακμής
Η ακριβής αιτιολογία της ροδόχρους ακμής είναι πολυπαραγοντική και περιλαμβάνει:
- Γενετική προδιάθεση
- Φλεγμονώδη απόκριση στο δέρμα (ιδιαίτερα στα αγγεία και στους σμηγματογόνους αδένες)
- Demodex folliculorum (παρασιτικό άκαρι του δέρματος) – πιθανός ρόλος
- Φωτοευαισθησία / UV ακτινοβολία
- Καλλυντικά, θερμότητα, άγχος, αλκοόλ, πικάντικες τροφές – πιθανοί επιβαρυντικοί παράγοντες
Σχέση με αυτοανοσία:
Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι η ροδόχρους ακμή μπορεί να σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης αυτοάνοσων νοσημάτων, όπως:
- Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος (ΣΕΛ)
- Ρευματοειδής Αρθρίτιδα (ΡΑ)
- Θυρεοειδίτιδα Hashimoto
- Φλεγμονώδης αρθρίτιδα
Συμπτώματα Ροδόχρους Ακμής
Τα βασικά χαρακτηριστικά της ροδόχρους ακμής είναι:
- Ερύθημα (κοκκίνισμα) προσώπου, κυρίως στις παρειές, τη μύτη, το μέτωπο και το πηγούνι
- Τηλεαγγειεκτασίες (ευρυαγγείες)
- Βλατίδες και φλύκταινες (χωρίς μαύρα στίγματα – διαφορά από κοινή ακμή)
- Αίσθημα καύσου ή τσιμπήματος στο πρόσωπο
- Οφθαλμική ροδόχρους: ερεθισμός, ξηροφθαλμία, επιπεφυκίτιδα (συχνή, αλλά συχνά υποδιαγνωσμένη)
- Σε σοβαρές περιπτώσεις: ρινοφύμα (πάχυνση δέρματος της μύτης, κυρίως σε άντρες)
Διάγνωση Ροδόχρους Ακμής
Η διάγνωση είναι κλινική, βασισμένη στο ιστορικό και την παρατήρηση των χαρακτηριστικών βλαβών.
Στη ρευματολογία, απαιτείται διαφοροδιάγνωση από:
- Δερματικές εκδηλώσεις ΣΕΛ (π.χ. πεταλοειδές εξάνθημα)
- Δερματομυοσίτιδα (ερύθημα βλεφάρων και μετωπιαίας χώρας)
- Ρευματικά φάρμακα που προκαλούν εξανθήματα (π.χ. υδροξυχλωροκίνη, μεθοτρεξάτη)
Εργαστηριακά τεστ: Συνήθως δεν απαιτούνται, εκτός αν υπάρχει υποψία συνοδού αυτοάνοσης πάθησης (ANA, anti-dsDNA, RF, TSH).
Αντιμετώπιση Ροδόχρους Ακμής
Η θεραπεία βασίζεται στο στάδιο και τη σοβαρότητα της νόσου, και περιλαμβάνει:
Τοπικές αγωγές:
- Μετρονιδαζόλη (gel ή κρέμα)
- Αζελαϊκό οξύ
- Ιβερμεκτίνη τοπικά
- Βριμονιδίνη (αγγειοσυσπαστική για ερύθημα)
Συστηματική θεραπεία:
- Δοξυκυκλίνη χαμηλής δόσης (αντιφλεγμονώδης δράση)
- Ισοτρετινοΐνη (σε σοβαρές περιπτώσεις – υπό δερματολογική παρακολούθηση)
Υποστηρικτικά μέτρα:
- Χρήση αντηλιακού καθημερινά
- Αποφυγή ερεθιστικών παραγόντων (αλκοόλ, θερμότητα, καυτερά φαγητά)
- Χρήση υποαλλεργικών καλλυντικών
- Αντιμετώπιση άγχους (συναισθηματικό stress συχνά επιδεινώνει τη νόσο)
Ολιστική προσέγγιση Ροδόχρους Ακμής
Η πολυπλοκότητα καθώς και η φύση των αυτοάνοσων νοσημάτων, τα οποία υποβαθμίζουν τη ποιότητα ζωής των ασθενών και ταλαιπωρούν εκατομμύρια ανθρώπους, πρέπει να είναι ολιστική.
Ο θεράπων ιατρός πρέπει να διαθέτει στη «φαρέτρα» του, το φάσμα όλων των εξατομικευμένων εξετάσεων που απαιτούνται, πλήρες επιγενετικό ιστορικό, οικογενειακό αναμνηστικό ιστορικό. Επίσης πρέπει να μπορεί να προσεγγίζει τον πάσχοντα σε σχέση με την ψυχολογία του αλλά και τον συνολικό τρόπο ζωής του.
Οι τυπικές θεραπείες των αυτοάνοσων νοσημάτων περιλαμβάνουν τη χρήση αντιφλεγμονωδών ανοσοκατασταλτικών ή κορτικοστεροειδών φάρμακων.
Οι ασθενείς είναι αναγκασμένοι να παίρνουν φάρμακα εφ όρου ζωής για να καταπολεμήσουν τα συμπτώματα των νοσημάτων τους και όχι τα αίτια που τα προκαλούν.
Μια ολιστική θεραπευτική προσέγγιση περιλαμβάνει: θεραπείες που εστιάζουν στα αίτια των νοσημάτων, στους λόγους δηλαδή που τα έχουν προκαλέσει, με στόχο όχι απλά την καταπολέμηση των συμπτωμάτων, αλλά την ουσιαστική βελτίωση στην ποιότητα ζωής των ασθενών. Οι θεραπείες αυτές περιλαμβάνουν φυσικές ή φυτικές φαρμακευτικές ουσίες, αλλαγή στον τρόπο ζωής, στο διατροφικό μοντέλο και στις συνήθειες του κάθε ασθενούς ξεχωριστά.
Ο θεραπευτικός στόχος στην περίπτωση της ολιστικής προσέγγισης, είναι ξεκάθαρα το αίτιο της νόσου και η ποιότητα ζωής του ασθενούς και όχι τα συμπτώματα που η νόσος προκαλεί.
Συχνά η ροδόχρους συνδέεται με δυσβίωση του εντέρου (π.χ. σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου) – η αποκατάσταση του μικροβιώματος είναι βασική.
Η ροδόχρους ακμή είναι μια χρόνια, υποτροπιάζουσα δερματοπάθεια, η οποία μπορεί να συσχετίζεται με αυτοάνοσες και ρευματολογικές παθήσεις.
Η έγκαιρη διάγνωση, η σωστή διαφοροδιάγνωση από ρευματολογικά εξανθήματα και η εξατομικευμένη θεραπεία είναι απαραίτητες για τον περιορισμό των εξάρσεων και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του ασθενούς.
Dr Κωνσταντίνος Τέμπος MD
Ρευματολόγος - Παιδορευματολόγος
Ολιστικός Ιατρός
- Category
- Νοσήματα
