Δερματομυοσίτιδα

Η δερματομυοσίτιδα είναι μια αυτοάνοση διαταραχή που επηρεάζει τους μύες και το δέρμα. Είναι μια μυοπαθής διαταραχή που συχνά συνοδεύεται από δερματικά συμπτώματα. Αυτή η πάθηση περιλαμβάνει φλεγμονώδεις αλλαγές στους μύες και το δέρμα.

Οι κύριοι συμπτώματα της δερματομυοσίτιδας μπορεί να περιλαμβάνουν αδυναμία των μυών, πόνο στους μύες, δυσκολία στο να σηκώσουν αντικείμενα, κόπωση και αίσθημα εξάντλησης. Τα δερματικά συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν αναστολή, ερυθρότητα και εξανθήματα στο δέρμα, συνήθως στο πρόσωπο, το λαιμό, το στήθος και τα άνω άκρα. Επιπλέον, ορισμένοι ασθενείς μπορεί να παρουσιάσουν πυρετό και γενική αίσθηση κακοήθειας.

Η αιτία της δερματομυοσίτιδας δεν είναι ακόμη εντελώς κατανοητή, αλλά πιστεύεται ότι πρόκειται για μια συνδυασμένη αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος και γενετικών παραγόντων. Η διάγνωση γίνεται μέσω κλινικής εξέτασης, αίματος, και άλλων εξετάσεων όπως η μυοβιοψία.

Η θεραπεία της δερματομυοσίτιδας περιλαμβάνει συνήθως τη χορήγηση φαρμάκων που επηρεάζουν το ανοσοποιητικό σύστημα, όπως οι κορτικοστεροειδής και άλλα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα. Η φυσικοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της αδυναμίας των μυών και της δυσκολίας στην κίνηση.

Η πολυπλοκότητα καθώς και η φύση των αυτοάνοσων νοσημάτων, τα οποία υποβαθμίζουν τη ποιότητα ζωής των ασθενών και ταλαιπωρούν εκατομμύρια ανθρώπους, πρέπει να είναι ολιστική.

Ο θεράπων ιατρός πρέπει να διαθέτει στη «φαρέτρα» του, το φάσμα όλων των εξατομικευμένων εξετάσεων που απαιτούνται, πλήρες επιγενετικό ιστορικό, οικογενειακό αναμνηστικό ιστορικό. Επίσης πρέπει να μπορεί να προσεγγίζει τον πάσχοντα σε σχέση με την ψυχολογία του αλλά και τον συνολικό τρόπο ζωής του.

Οι τυπικές θεραπείες των αυτοάνοσων νοσημάτων περιλαμβάνουν τη χρήση αντιφλεγμονωδών ανοσοκατασταλτικών ή κορτικοστεροειδών φάρμακων.

Οι ασθενείς είναι αναγκασμένοι να παίρνουν φάρμακα εφ όρου ζωής για να καταπολεμήσουν τα συμπτώματα των νοσημάτων τους και όχι τα αίτια που τα προκαλούν.

Μια ολιστική θεραπευτική προσέγγιση περιλαμβάνει: θεραπείες που εστιάζουν στα αίτια των νοσημάτων, στους λόγους δηλαδή που τα έχουν προκαλέσει, με στόχο όχι απλά την καταπολέμηση των συμπτωμάτων, αλλά την ουσιαστική βελτίωση στην ποιότητα ζωής των ασθενών. Οι θεραπείες αυτές περιλαμβάνουν φυσικές ή φυτικές φαρμακευτικές ουσίες, αλλαγή στον τρόπο ζωής, στο διατροφικό μοντέλο και στις συνήθειες του κάθε ασθενούς ξεχωριστά.

Ο θεραπευτικός στόχος στην περίπτωση της ολιστικής προσέγγισης, είναι ξεκάθαρα το αίτιο της νόσου και η ποιότητα ζωής του ασθενούς και όχι τα συμπτώματα που η νόσος προκαλεί.