Ο υποθυρεοειδισμός είναι μια χρόνια ενδοκρινική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από μειωμένη παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών από τον θυρεοειδή αδένα, έναν μικρό αδένα σε σχήμα πεταλούδας που βρίσκεται στη βάση του λαιμού. Οι θυρεοειδικές ορμόνες (κυρίως η Τ4 και η Τ3) παίζουν καθοριστικό ρόλο στη ρύθμιση του μεταβολισμού, της θερμοκρασίας του σώματος, της ενέργειας, της καρδιακής λειτουργίας και της ψυχικής διάθεσης. Όταν η παραγωγή αυτών των ορμονών είναι ανεπαρκής, πολλές σωματικές και ψυχολογικές λειτουργίες επιβραδύνονται, οδηγώντας σε ευρύ φάσμα συμπτωμάτων και επιπλοκών.
Αιτία Υποθυρεοειδισμού
Η πιο συχνή αιτία υποθυρεοειδισμού είναι η θυρεοειδίτιδα Hashimoto, μια αυτοάνοση πάθηση κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται λανθασμένα στον θυρεοειδή αδένα, προκαλώντας σταδιακή φλεγμονή και καταστροφή του ιστού του. Άλλες αιτίες περιλαμβάνουν τη χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς (θυρεοειδεκτομή), θεραπείες με ραδιενεργό ιώδιο, ακτινοθεραπεία στην περιοχή του τραχήλου, έλλειψη ιωδίου (συχνή αιτία σε αναπτυσσόμενες χώρες), γενετικές διαταραχές, καθώς και χρήση φαρμάκων που επηρεάζουν τη λειτουργία του αδένα (όπως η αμιοδαρόνη ή το λίθιο).
Συμπτώματα Υποθυρεοειδισμού
Τα συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού μπορεί να διαφέρουν από άτομο σε άτομο και να αναπτύσσονται αργά, γεγονός που συχνά καθυστερεί τη διάγνωση. Περιλαμβάνουν κόπωση, αυξημένη ευαισθησία στο κρύο, ξηροδερμία, αύξηση βάρους, βραδυκαρδία, κατακράτηση υγρών, δυσκοιλιότητα, κατάθλιψη, ελάττωση συγκέντρωσης και μνήμης, τριχόπτωση, αργό λόγο και σκέψη, διαταραχές εμμήνου ρύσεως και, σε σοβαρές περιπτώσεις, βρογχοκήλη ή μυξοίδημα (μορφή σοβαρού υποθυρεοειδισμού που μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή).
Διάγνωση Υποθυρεοειδισμού
Η διάγνωση του υποθυρεοειδισμού είναι σχετικά απλή και βασίζεται σε αιματολογικές εξετάσεις, κυρίως στη μέτρηση της θυρεοειδοτρόπου ορμόνης (TSH) και της ελεύθερης θυροξίνης (FT4). Σε υποθυρεοειδισμό, η TSH είναι αυξημένη (καθώς ο οργανισμός προσπαθεί να «προκαλέσει» τον θυρεοειδή να παράγει περισσότερες ορμόνες), ενώ η FT4 είναι χαμηλή. Συμπληρωματικά, μπορεί να μετρηθούν και τα αντισώματα κατά του θυρεοειδούς για τη διάγνωση της θυρεοειδίτιδας Hashimoto.
Αντιμετώπιση Υποθυρεοειδισμού
Η θεραπεία του υποθυρεοειδισμού είναι διά βίου και βασίζεται στη χορήγηση συνθετικής θυροξίνης (λεβοθυροξίνη), που αναπληρώνει τις ελλείπουσες ορμόνες. Η δόση προσαρμόζεται εξατομικευμένα, ανάλογα με την ηλικία, το σωματικό βάρος, τη γενική κατάσταση του ασθενούς και τις εξετάσεις αίματος. Με σωστή ρύθμιση της θεραπείας, τα συμπτώματα υποχωρούν και ο ασθενής μπορεί να έχει μια φυσιολογική ζωή. Είναι σημαντικό να γίνεται τακτικός αιματολογικός έλεγχος, ιδιαίτερα κατά τα πρώτα στάδια της θεραπείας, ώστε να εξασφαλίζεται η σωστή ρύθμιση.
Ο υποθυρεοειδισμός επηρεάζει περισσότερο τις γυναίκες, ειδικά μετά την ηλικία των 40 ετών, καθώς και άτομα με οικογενειακό ιστορικό θυρεοειδικών νοσημάτων. Ειδική προσοχή χρειάζεται και στην κύηση, καθώς ο υποθυρεοειδισμός μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη του εμβρύου αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα. Επιπλέον, η νόσος μπορεί να συνυπάρχει με άλλες αυτοάνοσες καταστάσεις, όπως ο διαβήτης τύπου 1, η κοιλιοκάκη ή η κακοήθης αναιμία.
Η πρόγνωση για τα άτομα με υποθυρεοειδισμό είναι εξαιρετική, εφόσον η διάγνωση τεθεί έγκαιρα και ακολουθείται συστηματικά η θεραπεία. Η σωστή εκπαίδευση του ασθενούς, η συμμόρφωση με τη φαρμακευτική αγωγή και η συνεργασία με τον ενδοκρινολόγο είναι καθοριστικής σημασίας για την πρόληψη επιπλοκών και τη διατήρηση της ποιότητας ζωής.
Dr Κωνσταντίνος Τέμπος MDΡευματολόγος - Παιδορευματολόγος
Ολιστικός Ιατρός
- Category
- Νοσήματα
